Biraz Sükûnet, Biraz Vicdan: İbrahim Kılıçer’in Ardından

Gözden kaçırmayın

EĞİTİM BİR SEN GENEL  SEKRETERİ TALAT YAVUZ SERT KONUŞTU

Biraz Sükûnet, Biraz Vicdan: İbrahim Kılıçer’in Ardından

Yorum  Abdulkadir Ay –

Yeşil Doğa Derneği Başkanı

Bazen susmak, bazen de sakin kalmak en büyük erdemdir. Çünkü bazı acıların tarifi yoktur, bazı kayıpların da telafisi...
Eskil İlçe Milli Eğitim Müdürü İbrahim Kılıçer, sadece bir bürokrat değil, insan yetiştirmeyi kendine dava edinmiş bir eğitim gönüllüsüydü. Onu tanıyan herkes, öğrencileriyle, öğretmenleriyle, çevresiyle ne kadar içten bir bağ kurduğunu iyi bilir.

Yaklaşık üç-dört ay önce, birlikte yürüttüğümüz bir üniversite projesi kapsamında ilkokul öğrencisine “Yeşil Bayrak” ödülünü verirken gözlerindeki sevinci hâlâ hatırlıyorum. Çocuklar güldükçe, o mutlu olurdu. Her zaman bulunduğu makamın hakkını vermeye çalışan, çevresine ışık saçan, dostlarını dostlarıyla buluşturan, fikir alışverişini seven bir insandı.

Ne yazık ki bugünlerde onun adı, bir kütüphane projesi üzerinden tartışmaların merkezinde yer alıyor. Bahsi geçen Astronomi Kütüphanesi, aslında uzay fotoğrafları yerleştirilmiş duvarlardan oluşuyordu  zaman içinde bir emekli lokantası veya kafeteryaya dönüşmüş. Bu dönüşüm, sanki yeni olmuş gibi sunulsa da, dokuz ay önce gerçekleşmiş bir durum.

Dolayısıyla, İbrahim Kılıçer’in trajik kararını yalnızca bu olaya bağlamak hem insafsızlık olur hem de Eskil’e haksızlık.

Ben biliyorum; Kılıçer ve Eskil Belediye Başkanı Mustafa Zavlak son dokuz ayda birçok etkinlikte yan yana, kol kola yer aldılar. O yüzden bu meseleyi tek yönlü ele almak doğru olmaz.
Asıl üzerinde durmamız gereken, görevden alındıktan sonra Kılıçer’in gösterdiği onurlu, karakterli duruş ve bu kadar değerli bir insanın neden bu kadar ağır bir yükün altında kaldığıdır.

Eskil özelinde yaşanan bu olay, aslında Türkiye’de eğitim camiasında sıkça gördüğümüz bir sorunun yansıması: Başarılı yöneticilerin liyakatsizce görevden alınması.
Geçmişte de nice okul müdürleri benzer şekilde görevden uzaklaştırılmış, yerlerine ehliyetsiz isimler getirilmiştir. Görünen o ki, Kılıçer de sekiz yıl emek verdiği yerde benzer baskıların hedefi olmuş.

Bugün Eskil’de taziye ziyaretine gelen Eğitim  Bir Sen Genel Sekreteri Talat Yavuz, konuşmasında çok önemli bir çağrıda bulundu:

> “Eğitim işi, eğitimcilere bırakılmalıdır.”



Bu sözün altına imzamı atıyorum. Gerçekten de artık eğitim camiası dış etkilerden, siyasi baskılardan kurtulmalıdır.

Elbette bu olay şu anda hem savcılık hem bakanlık soruşturmasında. Ancak soruşturma sonuçlandığında yapılması gereken tek şey var:
İbrahim Kılıçer’in itibarının iade edilmesi.

Yeşil Doğa Derneği Başkanı olarak bir önerim var:
Bahsi geçen kütüphane yeniden düzenlenmeli, yanına gerçek bir kitapları olan  okuma salonu eklenmeli ve “İbrahim Kılıçer Kütüphanesi” adıyla gençlerin hizmetine sunulmalıdır.

Bu sadece bir isim verme değil; onun adını yaşatmanın, değerini hatırlatmanın en anlamlı yoludur.

Aksaray Valiliği, Eskil Kaymakamlığı ve Belediye iş birliğiyle, Kılıçer ailesinin refahı da gözetilmelidir. Çünkü acılar paylaşılarak hafifler.
Bu süreçte suçlu kimse, yargı zaten gereğini yapacaktır. Ama toplum olarak üzerimize düşen görev; bu onurlu eğitimcinin hatırasına sahip çıkmak, onu örnek almaktır.

Bugün susalım, sabredelim ama unutmayalım:
Eğer Eskil, İbrahim Kılıçer gibi bir değere sahip çıkarsa, yarın yeni “Kılıçer’ler” yetişecektir.
O kütüphane yeniden açıldığında, oraya giren her gencin kalbinde bir ışık yanacaktır.
O ışık da İbrahim Kılıçer’in sönmeyen ışığı olacaktır.